INLEIDING
Ik heb deze verhalen geschreven met de nodige dosis sarcasme en veel dient men te nemen met een korrel Natriumchloride. … Ik zie de reacties namelijk al binnenkomen: “Jeetje mens, het is bij jou ook nooit goed.” Of “Kijk eens wat verder, probeer eens te gaan voor het innerlijk” of deze, heb ik al eens naar mijn hoofd geslingerd gekregen door iemand die destijds mijn vriendin was en nu nog een vage kennis : “Je bent veel te selectief” Pardon….te selectief? Moet ik dus maar genoegen nemen met de eerste (of tweede) de beste?? Mijn reactie was dan ook: “Nee, als hij maar een lul en geld heeft, dan is het bij jou al goed.”
Er zijn een aantal no-go’s en op mijn leeftijd (laten we zeggen 50+) heb je nou eenmaal de souplesse niet meer om veel zaken door de vingers te zien. Ik ben best bereid om een paar punten van mijn wensenlijstje wat minder prioriteit te geven. Maar dat ligt helemaal aan wat hij ‘daar tegenover stelt’. Ik wil wel water bij de wijn doen, maar liefhebber van wijn zijnde, niet teveel water, dan is de smaak weg.…..Bovendien heb je op die leeftijd al een routine en gewoontes, dus veranderen doe je niet (meer)… op een paar kleine dingetjes na, maar dan moet ie wel heel goed bevallen. In de volgende blogs is te lezen of dat ooit nog (is) (ge)lukt.
