JAN 2
Leuke openingszinnen, humor….zat op zijn bootje.
Sowieso handig om dat even langs je neus weg te zeggen, schijnen veel vrouwen op te vallen… Ik dus niet, ik háát water. Nog zoiets: ‘touren met je cabriootje’ waarmee je laat doorschemeren dat je goed in je slappe was zit, wat achteraf weer niet waar blijkt te zijn, want het bootje was derdehands en kan zeker een upgrade gebruiken, maar: “het gaat er toch om op het water te zitten”… Net zoals dat cabriootje met een kenteken uit de tijd dat ze nét uitgegeven werden…… “het is een oldtimer (geen wegenbelasting) en ja, best nog wel veel onderhoud hoor, maar vind ik leuk, sleutelen aan de auto”… én “lekker karretje hoor, dat gevoel van vrijheid met die wind door je haren” .
Heerlijk lijkt me dat, naast hem te zitten en te zien hoe die eenzame lok bovenop zijn hoofd wappert in de wind, smachtend naar die ene verlossende rukwind die ‘em eindelijk zijn vrijheid zal geven.
Maar goed, Jan en zijn bootje. Veel heen en weer ge-appt, en gesproken via de telefoon. Ik begon echt een kriebeltje in mijn buik te voelen. Een afspraak was gauw gemaakt. Eindelijk zouden we elkaar dan ontmoeten. Terrasje aan het water. Hij wachtte op me in zijn auto (net en schoon met recent kenteken) op het parkeerterrein. Keurig verzorgd, leuke kleding, vol complimentjes over mij…… Hij kwam me echter ietsje te vrouwelijk over…… Máár…. het was een gezellige date. Kennelijk zó gezellig dat hij later op de avond me weer wilde zien. Ik voelde me gevleid…
Enfin, leuke aandacht middels appjes gedurende de daaropvolgende dagen. Wilde op zijn vrije dag een kopje thee komen drinken. Gezellig! Twee dagen daarna word ik gebeld: hij had wat klachten gehad en had zich laten testen…. Positief getest op Corona!! Ik was langer dan een half uur op minder dan 1,5 meter afstand bij hem in de buurt geweest, dus ik in quarantaine (toen nog 14 dagen…) Nergens last van gekregen trouwens. Maar vanaf dat moment ging het bergafwaarts met de ‘prille “liefde”’. Meneers mond stond overdwars van Corona. Ik hoorde niets anders meer: Collega’s die ziek werden, kennissen die net opgeknapt waren maar nog láng niet de oude, wat er nou weer op het nieuws was over Corona…. Bla bla bla….. Begrijp me niet verkeerd, heel vervelend en ellendig, maar niet echt bevorderlijk voor de romantiek. Ik bestond alleen nog maar om gezeur aan te horen. Toen meneer ietsje opknapte zagen we elkaar nog bij een kopje thee…daar heb ik hem gezegd dat ik erg met hem te doen had en nog geprobeerd hem duidelijk te maken dat de situatie niet bevorderlijk voor de romantiek was en we elkaar maar 1 x gezoend hadden en dat dat betekende dat ik nog láng niet ‘binnengehengeld’ was, dus dat hij beter zijn best zou moeten doen…. Helaas… het mocht niet zo zijn…..
Relatietherapie nog voordat we een relatie hadden leek me wat voorbarig…….dussss werd het Exit Jan.
