Bericht uit Rome I

Vandaag 3 weken in Italie. Ik moet zeggen; ze zijn omgevlogen.

De eerste twee weken waren erg warm. Temperaturen van overdag 41 – 43 gr. tot ’s nachts 27 gr. De kinderen vermaken zich aardig in ‘ons’ zwembad. ’s Avonds laat naar bed vanwege de warmte. Ach, ze hebben toch nog vakantie. 3 september begint het pas voor ze. We doen alsof we nog vakantie hebben, genieten overdag van een cappuccino bij de bar, ’s avonds een lekkere pasta of pizza eten bij een of ander restaurantje. Er zijn er genoeg hier in de buurt.

Bij deze temperaturen dozen uitpakken, dat valt niet mee. Maar gelukkig kunnen we af en toe even ‘dippen’ in het zwembad en kunnen er zodoende weer 5 dozen uitgepakt worden. Er zijn elke dag mannen in het huis bezig, de lavanderia (de was- en droogruimte) moet afgemaakt worden. De plavuizen op de vloer voegen, een plintje plaatsen. Ook zij hebben last van de warmte, tenminste, het tempo ligt niet erg hoog. En ze zijn om 14.00 uur verdwenen.

Warm water is er nog niet. Dus douchen onder een koude straal. Bij die warmte is dat nog niet zo erg. Gelukkig zijn we gewend te kamperen. Bij navraag (na 4 dagen) komt één van de operai (werklui) er achter dat de gaskraan nog niet open staat. Fijn, na 4 dagen koude douche waardeer je een warme straal echt wel.

Ik word wel in het diepe gegooid voor wat betreft de Italiaanse taal. Niemand spreekt hier engels. De werklui te woord staan in het Italiaans, ik leer in een rap tempo diverse woorden die ik nog nooit nodig heb gehad. Mijn register voor het Italiaans staat wijd open. Dacht ik in Nederland al een aardig woordje Italiaans te kunnen spreken, ik ben er nog lang niet. Gelukkig versta ik het grootste deel van wat ze rebbelen en daar mag ik best trots op zijn. Het nadeel is echter dat ik het woord ook voor Arnold moet doen. Probeer maar eens in een autoshowroom informatie over een auto te krijgen, wanneer is ie leverbaar, wat zit er standaard op, wat is de prijs enzovoort. In het Nederlands heb je daar al bijna een cursus voor nodig. Of ga eens schoenen voor de kinderen kopen. De kids hebben ‘nette’ schoenen nodig voor bij hun schooluniform. Op woensdag hebben ze hun eerste schooldag. Zaterdag is de laatste en enige mogelijkheid om die aan te schaffen. Manlief heeft de auto op maandag en dinsdag nodig. Zie maar eens een schoenenwinkel te vinden die én open is én kinderschoenen verkoopt. De meeste winkels zijn nl. tot en met de eerste week van september gesloten ‘chiuso per ferie’  (gesloten wegens vakantie). Op zaterdagmiddag om 17.00 uur kriskras door Rome. Van de wijk waar Piazza Cavour ligt naar Via Veneto, en dát zonder plattegrond van Rome. Goed om Rome te leren kennen én goed voor je Italiaans. Ik zal niet verder op de details ingaan, maar erg ontspannen is het niet verlopen. Thuisgekomen passen de kids hun schoenen én uniform….. zó heb ik ze nog nooit gezien. De skate-look is bij ons thuis de klederdracht. Michiel lijkt veel langer in zijn uniform en ze zien er alledrie veel ouder uit. Ik vind dat ze zich best kunnen vertonen zo. En eigenlijk vinden zij dat zelf ook, hoewel ze het niet al te grif willen toegeven, want een uniform mág je niet leuk vinden.