Bericht uit Rome VIII

 

Als het even kan, drink ik ’s morgens tussen 09.00 en 10.00 uur een cappuccino op het terras van de Bar, aan de Via Cassia. Het is daar een komen en gaan van mensen. Goedgeklede mannen evenals volgens de laatste mode gekleed gaande dames, die, vóór zij naar het werk gaan, een caffé of cappuccino e un cornetto (croissant) nuttigen, staand aan de bar, een krant onder de arm, om zich daarna  in de file te begeven.

Het valt me op dat, in tegenstelling tot het drukke gedrag van de Italianen, zij zich opmerkelijk relaxed gedragen in het verkeer.

Men geeft elkaar de ruimte om er tussen te komen. Je zou verwachten dat ze zich druk claxonerend, gebaren makend en bumper aan bumper rijdend zouden gedragen. Niets van dit alles. Kom je uit een zijstraat, wil je de voorrangsweg opdraaien (waar de file zich bevindt), ze stoppen gewoon, gebarend dat je er tussen mag. Men geeft ook ruim baan aan de motorino’s en scooters die zich er ook nog eens kris kras tussen begeven.

Alert zijn, dat is het sleutelwoord.

Het recht van de ‘snelste’ (of zo je wilt; de brutaalste) geldt hier overduidelijk. Kom je op een kruispunt aan rijden, komend van links, ook hier heeft rechts voorrang, maar sta je nét even verder op het kruispunt, dan is het: O.k, ga maar vóór.

“Maak je niet druk” is hier het devies (althans voor wat het verkeer betreft).                       Wie zich daarentegen wél druk maken zijn de Carabinieri en de Polizia. Zij rijden bijna altijd met sirene en zwaailichten aan. Kennelijk staan ze boven de wet. (ze gedragen zich als echte macho’s, “ik mag lekker iets wat jij niet mag!”) Vermakelijk is het te zien dat ze met akoestische en visuele signalen gewoon voor het stoplicht staan te wachten.                  Maar wat als er echt wat aan de hand is, hoe moet dat dan? Men is er kennelijk zó aan gewend dat een politie-auto met veel kabaal rondrijdt, dat men niet meer oplet.        Simpel, de bijrijder hangt met een verkeersbordje uit het raam te zwaaien!!! M.a.w. “het is nu echt menens!!”

Voor de ambulanza echter heeft men respect. De file opent zich zoals de Rode Zee deed voor Mozes.                                                                                                                                     Van de week zei de technico, (technicien) die bij mij thuis kwam: Signora, Scusi per il ritardo, ma il traffico!!!!! (mevrouw, excuses voor de vertraging, maar het verkeer!!!!!)

Nu weet ik waarom men nooit op tijd kan zijn.

Leave a reply:

Your email address will not be published.

Sliding Sidebar

Copyright 2021 Mailymus. All rights reserved